Stiglo pismo pise sultan knezu Lazaru da mu dade zemlju svoju i Gracanicu da mu dade kljuce grada cara Dusana da mu vojska pije vode oko Prizrena Cita Lazar, gleda svoju lepu Milicu krajem oka trazi sina i mezimicu s desne stane stoji Milos sa viteza dva gledajuci u ikonu knez odgovara Ref. Ne dam, ne dam zemlju cara Dusana ne dam deco ni kamena s dvora njegova cekam, cekam njega ja na Kosovu pa nek uzme moju glavu, ne dam Srbiju Kleknu Milos pred ikonu ispred Lazara on poziva u molitvi svetog Zosima nece sultan vodu piti oko Prizrena ne damo mu ni kamena cara Dusana Tebi kneze zavet dajem nek zapamte svi pasce sultan ispred tebe pre neg’ padnes ti za tebe cu i krst casni zivot predati pa cemo se svi na nebu vecno sastati

Nadszedł list napisany przez sułtana do księcia Lazar dać mu swoją ziemię i Gracanica dać mu klucze do miasta cesarza Dusan że jego armia pije wodę wokół Prizren Cita Lazar patrzy na swoją piękną Milicę kątem oka szuka syna i ukochanej po prawej stoi Milos z dwoma rycerzami patrząc na ikonę, książę odpowiada Nr ref. Nie daję, nie daję ziemi cesarza Dusana Nie daję dzieciom nawet kamienia z jego dworu Czekam, czekam na niego w Kosowie więc niech zabierze mi głowę, Serbii nie dam Milos ukląkł przed ikoną przed Lazar wzywa św. Zosimosa w modlitwie sułtan nie będzie pił wody wokół Prizren nie dajemy mu nawet kamiennego cesarza Dusana Obiecuję ci, książę, żeby wszyscy o tym pamiętali sułtan będzie pasł się przed tobą zanim upadniesz Zrezygnuję też dla ciebie z krzyża i mojego honorowego życia” więc wszyscy spotkamy się w niebie na zawsze